Van Lovina naar Candidasa
Door: Ted
Blijf op de hoogte en volg Hans en Ted
06 Juni 2014 | Indonesië, Candidasa
Hallo allemaal, hier zijn we weer.
Inmiddels zijn we weer een paar dagen verder en hebben wij weer heel wat meegemaakt.
Afgelopen woensdag zijn wij van Lovina naar Candidasa gereden, een rit van ongeveer 3 uur langs de kustweg aan de noord-oostkant, onderweg hadden wij 1 keer gestopt voor koffie, om half 4 kwamen wij in ons hotel in Candidasa aan, Rama Candidasa Resort & Spa, toen wij ons incheckten verschuldigde men zich, de standdaardkamers waren allemaal vol, dus kregen wij een up-grade, we kregen een prachtige en heel ruime kamer, dat vonden wij natuurlijk prima.
De volgende ochtend na het ontbijt, het allerbeste ontbijt tot nu toe, hadden ze bij de receptie voor ons een taxi geregeld die ons naar het ziekenhuis van Amlapura zou brengen, was zo'n half uurtje rijden, aldaar aangekomen moesten wij even wachten tot Hans aan de beurt was, het ziekenhuis was vergelijkbaar met het vorige ziekenhuis, ook hier zag het er niet zo proper uit, na controle bleek dat de wond van Hans er prima uit zag, er werd een nieuw verband omgedaan en Hans kreeg de mededeling dat hij er voorlopig nog niet mee mag zwemmen en douchen, Hans poedelt nu een beetje langs de rand van het zwembad met zijn arm omhoog, douchen doet hij met een plastic zak er om heen.
Toen we terug waren bij ons hotel besloten we om het even een dagje rustig aan te doen, lekker een beetje relaxen bij het zwembad met het uitzicht op zee, af en toe even zwemmen tussendoor, maar omdat stilzitten niet onze sterkste kant is gingen we om 2 uur toch nog even een eindje wandelen, aan de overkant van ons hotel heb je een jungle-achtig gebied met bananen, cocospalmen, heel veel kippenfarms, verspreid over het gebied stonden wat huisjes, een beetje kampungachtig, daar hebben wij een beetje doorheen gelopen, er waren overal paadjes, je kwam iedere keer weer ergens anders uit, na 2 en een half uur waren we weer bij ons hotel. 's Avonds hadden wij heerlijk gegeten bij ons hotel, we zitten te ver van het dorp af om ergens te gaan eten en het is in het donker levensgevaarlijk om over de stoepen of over de weg te lopen, de stoepen zijn een en al gat en op straat is het te druk om daar te lopen, bovendien is het vrij donker, er is weing straatverlichting, dus dan maar lekker eten bij ons hotel, een meer dan prima keuken.
Vandaag hadden we weer zin om iets actiefs te doen, hier vlakbij heb je landinwaarts een origineel ommuurd Balinees dorpje met een aparte geschiedenis, het dorp heet Tenganan en is hier ongeveer 6 km vandaan, dus voor ons lopend prima te doen. Na het ontbijt vertrokken wij, we liepen langs een rustige weg met hier en daar een warung waar we een bakkie koffie of iets fris dronken, anderhalf lopen kwamen wij bij het dorpje aan waar wij rustig doorheen liepen, het viel ons een beetje tegen, was niet zo bijzonder, toen wij bij het eind van het dorpje waren vroegen wij aan een jongen of het hier ophield, nee zei de jongen, als je door loopt kom je eerst bij een tempel, daarna de jungle en na de jungle zouden mooie rijstvelden komen, de jongen liet ons zijn huis zien waar hij woont met zijn familie, zijn vader zat mandjes te maken, de jongen zelf tapt honing af op een heel bijzondere manier, hij liet ons honing proeven en we dronken honingthee, we vroegen de jongen of het voor ons te doen was om door de jungle bij de rijstvelden te komen, nee zei de jongen, we zouden verdwalen als wij dat deden, de jongen bood zich aan als gids en belde zijn oom of hij op het eind ons op wilde wachten met een bemo (lokaal busje met open ramen en zonder airco) om ons terug te brengen naar ons hotel, dit vonden wij een prima idee en zonder hem hadden wij het inderdaad niet gered, hij vroeg hier 350.000 rupiah voor, als we dit bij ons hotel geregeld hadden of bij een driver langs de weg waren we 700.000 rupiah kwijt geweest, we gunden het de jongen ook. Om 1 uur gingen we op pad met de jongen, hij bleek 33 jaar te zijn en hij heet Wayan, hij vertelde ons veel over wat we onderweg allemaal tegen kwamen, het was een prachtige wandeling door de jungle met pittige klimmetjes, af en toe stopten we even om een beetje uit te rusten, hij nam echt de tijd voor ons, bij een pauze zaten we gezellig te kletsen met hem, toen we op het hoogste punt waren wachtten ons prachtige rijstvelden, bij de rijstvelden was ook weer een warung waar we koffie dronken, toen wij een heel eind langs de rijstvelden hadden gelopen moesten wij een rivier oversteken, dit deden wij over een bamboebrug, was geweldig om te zien en te doen, aan het eind van de wandeling stond de oom van de jongen ons inderdaad op te wachten en bracht ons terug naar het hotel, was nog best een eind, terug lopen was geen optie geweest, we zaten bijna in Amlapura, het dorp van het ziekenhuis, om half 5 waren we weer terug bij ons hotel en de jongen werd terug gebracht naar zijn dorp Tenganan, zijn oom ging naar zijn dorp terug, Castalla. Het was een heerlijke dag vol verrassingen en anders dan wij in eerste instantie gepland hadden, maar dit maakt het nou net zo leuk, het onverwachte.
Bij ons hotel gingen we (lees ik) nog even lekker zwemmen, Hans ging poedelen met zijn arm omhoog, daar werden wij weer mens van na de geweldige, maar óók vermoeiende wandeling.
Vanavond alweer onze laatste nacht in Candidasa, morgen gaan wij weer verder, naar Kuta, onze laatste bestemming van onze rondreis op Bali, daar verblijven wij 6 nachten, tenminste dat was de bedoeling, maar we hebben bedacht om nog 2 nachten richting Ubud te gaan, Kadek heeft een hotel voor ons geregeld in het plaatsje Sebatu, temidden van de rijstvelden, in Kuta staat dus voor 2 nachten onze kamer leeg, op onze koffers na dan, dus wie interesse heeft.............
We gaan van maandag tot woensdag, Kadek komt ons om 9 uur 's morgens op halen en brengt ons woensdagavond weer terug, we gaan daar lekker wandelen door de rijstvelden en de leuke dorpjes, we gaan ook Kadek zijn familie nog een keer bezoeken, hij woont vlakbij Sebatu, we hebben er veel zin in.
Ik ga dit stukje nu op de site zetten, daarna gaan we even eten, als we terug zijn probeer ik de foto's er op te zetten.
Jennie en Els, een fijne en mooie voortzetting van jullie vakantie, Marjanne en Arie, we hebben inmiddels de flesjes olie voor jullie gevonden, dezelfde als jullie hadden.
Leuk voorval, we komen nu net terug van ons etentje bij het restaurant van ons hotel en ook deze keer smaakte het weer heerlijk, we maakten de serveerster een groot compliment voor de kok van het restaurant, ze zei dit door te geven aan de kok, even later kwam de chefkok zelf bij ons aan tafel, nu konden wij hem ook persoonlijk zeggen dat het eten iedere keer weer zo heerlijk was, de chefkok ging weer naar de keuken en kwam even later terug met een mooi opgemaakt bord en een overheerlijk homemade chocoladetoetje "This is for free" zei hij, zó leuk, we zagen hem na ons compliment ook helemaal groeien, was erg leuk om te zien.
P.S. Het foto's opladen duurt te lang, dus ik stop er maar even mee, morgenochtend doe ik nog een poging, als dit niet lukt houden jullie ze te goed als we in Kuta zijn.
Inmiddels foto's bijgeplaatst, het is nog vroeg, dus duidelijk minder mensen op het internet, scheelt enorm.
Een heel fijn Pinksterweekend voor jullie allemaal en geniet van het mooie weer in Nederland, wij doen dat ook, maar dan op Bali.
Heel veel liefs van ons voor jullie en tot ons volgende berichtje, maar dan vanuit Kuta
Inmiddels zijn we weer een paar dagen verder en hebben wij weer heel wat meegemaakt.
Afgelopen woensdag zijn wij van Lovina naar Candidasa gereden, een rit van ongeveer 3 uur langs de kustweg aan de noord-oostkant, onderweg hadden wij 1 keer gestopt voor koffie, om half 4 kwamen wij in ons hotel in Candidasa aan, Rama Candidasa Resort & Spa, toen wij ons incheckten verschuldigde men zich, de standdaardkamers waren allemaal vol, dus kregen wij een up-grade, we kregen een prachtige en heel ruime kamer, dat vonden wij natuurlijk prima.
De volgende ochtend na het ontbijt, het allerbeste ontbijt tot nu toe, hadden ze bij de receptie voor ons een taxi geregeld die ons naar het ziekenhuis van Amlapura zou brengen, was zo'n half uurtje rijden, aldaar aangekomen moesten wij even wachten tot Hans aan de beurt was, het ziekenhuis was vergelijkbaar met het vorige ziekenhuis, ook hier zag het er niet zo proper uit, na controle bleek dat de wond van Hans er prima uit zag, er werd een nieuw verband omgedaan en Hans kreeg de mededeling dat hij er voorlopig nog niet mee mag zwemmen en douchen, Hans poedelt nu een beetje langs de rand van het zwembad met zijn arm omhoog, douchen doet hij met een plastic zak er om heen.
Toen we terug waren bij ons hotel besloten we om het even een dagje rustig aan te doen, lekker een beetje relaxen bij het zwembad met het uitzicht op zee, af en toe even zwemmen tussendoor, maar omdat stilzitten niet onze sterkste kant is gingen we om 2 uur toch nog even een eindje wandelen, aan de overkant van ons hotel heb je een jungle-achtig gebied met bananen, cocospalmen, heel veel kippenfarms, verspreid over het gebied stonden wat huisjes, een beetje kampungachtig, daar hebben wij een beetje doorheen gelopen, er waren overal paadjes, je kwam iedere keer weer ergens anders uit, na 2 en een half uur waren we weer bij ons hotel. 's Avonds hadden wij heerlijk gegeten bij ons hotel, we zitten te ver van het dorp af om ergens te gaan eten en het is in het donker levensgevaarlijk om over de stoepen of over de weg te lopen, de stoepen zijn een en al gat en op straat is het te druk om daar te lopen, bovendien is het vrij donker, er is weing straatverlichting, dus dan maar lekker eten bij ons hotel, een meer dan prima keuken.
Vandaag hadden we weer zin om iets actiefs te doen, hier vlakbij heb je landinwaarts een origineel ommuurd Balinees dorpje met een aparte geschiedenis, het dorp heet Tenganan en is hier ongeveer 6 km vandaan, dus voor ons lopend prima te doen. Na het ontbijt vertrokken wij, we liepen langs een rustige weg met hier en daar een warung waar we een bakkie koffie of iets fris dronken, anderhalf lopen kwamen wij bij het dorpje aan waar wij rustig doorheen liepen, het viel ons een beetje tegen, was niet zo bijzonder, toen wij bij het eind van het dorpje waren vroegen wij aan een jongen of het hier ophield, nee zei de jongen, als je door loopt kom je eerst bij een tempel, daarna de jungle en na de jungle zouden mooie rijstvelden komen, de jongen liet ons zijn huis zien waar hij woont met zijn familie, zijn vader zat mandjes te maken, de jongen zelf tapt honing af op een heel bijzondere manier, hij liet ons honing proeven en we dronken honingthee, we vroegen de jongen of het voor ons te doen was om door de jungle bij de rijstvelden te komen, nee zei de jongen, we zouden verdwalen als wij dat deden, de jongen bood zich aan als gids en belde zijn oom of hij op het eind ons op wilde wachten met een bemo (lokaal busje met open ramen en zonder airco) om ons terug te brengen naar ons hotel, dit vonden wij een prima idee en zonder hem hadden wij het inderdaad niet gered, hij vroeg hier 350.000 rupiah voor, als we dit bij ons hotel geregeld hadden of bij een driver langs de weg waren we 700.000 rupiah kwijt geweest, we gunden het de jongen ook. Om 1 uur gingen we op pad met de jongen, hij bleek 33 jaar te zijn en hij heet Wayan, hij vertelde ons veel over wat we onderweg allemaal tegen kwamen, het was een prachtige wandeling door de jungle met pittige klimmetjes, af en toe stopten we even om een beetje uit te rusten, hij nam echt de tijd voor ons, bij een pauze zaten we gezellig te kletsen met hem, toen we op het hoogste punt waren wachtten ons prachtige rijstvelden, bij de rijstvelden was ook weer een warung waar we koffie dronken, toen wij een heel eind langs de rijstvelden hadden gelopen moesten wij een rivier oversteken, dit deden wij over een bamboebrug, was geweldig om te zien en te doen, aan het eind van de wandeling stond de oom van de jongen ons inderdaad op te wachten en bracht ons terug naar het hotel, was nog best een eind, terug lopen was geen optie geweest, we zaten bijna in Amlapura, het dorp van het ziekenhuis, om half 5 waren we weer terug bij ons hotel en de jongen werd terug gebracht naar zijn dorp Tenganan, zijn oom ging naar zijn dorp terug, Castalla. Het was een heerlijke dag vol verrassingen en anders dan wij in eerste instantie gepland hadden, maar dit maakt het nou net zo leuk, het onverwachte.
Bij ons hotel gingen we (lees ik) nog even lekker zwemmen, Hans ging poedelen met zijn arm omhoog, daar werden wij weer mens van na de geweldige, maar óók vermoeiende wandeling.
Vanavond alweer onze laatste nacht in Candidasa, morgen gaan wij weer verder, naar Kuta, onze laatste bestemming van onze rondreis op Bali, daar verblijven wij 6 nachten, tenminste dat was de bedoeling, maar we hebben bedacht om nog 2 nachten richting Ubud te gaan, Kadek heeft een hotel voor ons geregeld in het plaatsje Sebatu, temidden van de rijstvelden, in Kuta staat dus voor 2 nachten onze kamer leeg, op onze koffers na dan, dus wie interesse heeft.............
We gaan van maandag tot woensdag, Kadek komt ons om 9 uur 's morgens op halen en brengt ons woensdagavond weer terug, we gaan daar lekker wandelen door de rijstvelden en de leuke dorpjes, we gaan ook Kadek zijn familie nog een keer bezoeken, hij woont vlakbij Sebatu, we hebben er veel zin in.
Ik ga dit stukje nu op de site zetten, daarna gaan we even eten, als we terug zijn probeer ik de foto's er op te zetten.
Jennie en Els, een fijne en mooie voortzetting van jullie vakantie, Marjanne en Arie, we hebben inmiddels de flesjes olie voor jullie gevonden, dezelfde als jullie hadden.
Leuk voorval, we komen nu net terug van ons etentje bij het restaurant van ons hotel en ook deze keer smaakte het weer heerlijk, we maakten de serveerster een groot compliment voor de kok van het restaurant, ze zei dit door te geven aan de kok, even later kwam de chefkok zelf bij ons aan tafel, nu konden wij hem ook persoonlijk zeggen dat het eten iedere keer weer zo heerlijk was, de chefkok ging weer naar de keuken en kwam even later terug met een mooi opgemaakt bord en een overheerlijk homemade chocoladetoetje "This is for free" zei hij, zó leuk, we zagen hem na ons compliment ook helemaal groeien, was erg leuk om te zien.
P.S. Het foto's opladen duurt te lang, dus ik stop er maar even mee, morgenochtend doe ik nog een poging, als dit niet lukt houden jullie ze te goed als we in Kuta zijn.
Inmiddels foto's bijgeplaatst, het is nog vroeg, dus duidelijk minder mensen op het internet, scheelt enorm.
Een heel fijn Pinksterweekend voor jullie allemaal en geniet van het mooie weer in Nederland, wij doen dat ook, maar dan op Bali.
Heel veel liefs van ons voor jullie en tot ons volgende berichtje, maar dan vanuit Kuta
-
06 Juni 2014 - 18:32
K & I:
Zo wat een verhaal weer :-)
Fijn dat het met pa's arm goed gaat, en geen ontstekingen oid.
Wat een mooie foto's weer, en dat zwembad, volgens mij zie ik de zee daar op de achtergrond :-)
Hier met de beestjes alles goed, de Jonge Petro's heb ik al een enkele een mini krekeltje zien pakken.
Hier word het nu heel erg warm, vooral morgen, maar wij hebben nu lekker 3 daagjes vrij (pinksteren)
jullie heel veel plezier verder, en lees jullie volgende avonturen wel weer :-)
gr. Kuno & Iris
-
06 Juni 2014 - 18:32
K & I:
Zo wat een verhaal weer :-)
Fijn dat het met pa's arm goed gaat, en geen ontstekingen oid.
Wat een mooie foto's weer, en dat zwembad, volgens mij zie ik de zee daar op de achtergrond :-)
Hier met de beestjes alles goed, de Jonge Petro's heb ik al een enkele een mini krekeltje zien pakken.
Hier word het nu heel erg warm, vooral morgen, maar wij hebben nu lekker 3 daagjes vrij (pinksteren)
jullie heel veel plezier verder, en lees jullie volgende avonturen wel weer :-)
gr. Kuno & Iris
-
06 Juni 2014 - 18:33
K & I:
Zo wat een verhaal weer :-)
Fijn dat het met pa's arm goed gaat, en geen ontstekingen oid.
Wat een mooie foto's weer, en dat zwembad, volgens mij zie ik de zee daar op de achtergrond :-)
Hier met de beestjes alles goed, de Jonge Petro's heb ik al een enkele een mini krekeltje zien pakken.
Hier word het nu heel erg warm, vooral morgen, maar wij hebben nu lekker 3 daagjes vrij (pinksteren)
jullie heel veel plezier verder, en lees jullie volgende avonturen wel weer :-)
gr. Kuno & Iris
-
07 Juni 2014 - 07:40
Els En Jennie:
Een droomreis die jullie maken Ted en Hans. Nog een week te gaan. Heerlijk. Wij hebben ook nog een week en hebben het naar ons zin in Noord Duitsland. Heel anders dan Bali, maar ook zeker de moeite waard.
Fijne week nog jullie.
Lfs en xxx Els en Jennie -
07 Juni 2014 - 09:33
Henk:
hallo hans en ted wat een leuk avontuur weer en zo'n tripje met deze gids is toch wel leuker als met een officiële geregelde [super] nou nog veel plezier de laatste week. -
07 Juni 2014 - 12:38
Arie En Marjanne:
Super dat jullie die olie voor ons mee willen nemen.
Gisteren was de grote dag voor Annet en Mo, alles perfect verlopen met prachtig weer.
Jullie reis wordt met de dag mooier, zeker met die lokale gidsen, geniet er nog lekker van, veel plezier.
-
08 Juni 2014 - 11:08
Ad:
Hoi Hans en Ted.
Wat een geweldige reis toch weer en weer schitterende foto's.
Jullie krijgen de groeten van jullie colega Karin ze was vrijdag avond bij
de intocht van de avondvierdaagse waar ik met Daan heeft meegelopen, Hans ook beterschap
van Karin ze schrok er van.
Nog weer mooie dagen toegewenst [ zal wel lukken ]
Gr. Corrie en Ad.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
